Anxo Lorenzo en Fred Morrison speelden op Zilleghem Folk op zondag 26 juli.

Op Zilleghem Folk zal er elektriciteit in de lucht hangen, want Anxo Lorenzo en Fred Morrison genereren samen een dynamiek dat jullie niet licht zullen vergeten - louter aangezwengeld door het plezier waarmee deze twee virtuozen muziek zullen maken.

Anxo Lorenzo

Een avontuurlijker doedelzakspeler bestaat er waarschijnlijk niet.

Denk je bij doedelzak meteen aan Schotland of Ierland? Anxo Lorenzo zal dat helemaal veranderen. Niet alleen vind je doedelzakken in gans Europa, ze hebben ook hun weg gevonden tot in Noord-Afrika tot zelfs de Perzisch Golf

Anxo zelf speelt het instrument dat je vindt in Galicië, zijn thuisland aan Spanje's Atlantische kust. En ja, deze regio heeft ontegensprekelijk banden met de Keltische wereld. Titanen zoals The Chieftains en Lunasa zijn enkele van Anxo's meest opmerkelijke muzikale vrienden.

Als je ziet met wie en aan wat hij al heeft meegewerkt, dan weet je dat hij alles behalve trouw is aan de tradities van zijn thuisland. Hij negeert flagrant de grenzen van landen en genres, en reist zelfs zonder aarzelen buiten de akoestische wereld.

In vele muzikale projecten smolt hij zijn tranditioneel geluid van de doedelzak samen met een waaier van stijlen, van jazz tot electronische muziek, pop, rock en flamenco. In zijn handen is de doedelzak een veelzijdig instrument, geladen met de flair dat alles mogelijk moet en zal zijn - en op een geniale manier.

De lange lijst van groepen en solisten bevestigen de virtuositeit van Anxo. Celtas Cortos, Lúnasa, Kathryn Tickell, Michael McGoldrick, The Chieftains, Daimh, The National Jazz Orchestra, Luigi Lai, Diarmaid Moynihan, Brian Finnegan, Xarabal, Om/Off, Jaula de Grillos, Tejedor, Angus Mackenzie, Iain MacDonald, Germán Díaz, Mónica Molina, Skape, Amistades Peligrosas, Poncho k…

"And he's an exhilarating performer, his fast fingers tracing ridiculously intricate melodies; when top gear is reached, it's impossible to fathom how a human brain can actually work that fast."
(uit een biografie geschreven door Nige Tassell 2010 op een Womad Artists pagina)

Website Anxo Lorenzo,
https://www.facebook.com/anxolorenzoband

Fred Morrison

Fred Morrison, geboren en getogen in de buurt van Glasgow, kreeg de traditie van de Gaelische doedelzak al heel jong ingelepeld door zijn vader. Vandaar dat zijn stijl van spelen uniek, avontuurlijk en intens expressief is. In zijn jonge jaren won hij met zijn technische bekwaamheid belangrijke competities, en dat terwijl hij nog school liep. Hij haalde toen zijn inspiratie van pioniers als Bothy Band en de Tannahill Weavers.

Naast zijn grote liefde voor de Schotse Highland doedelzak, viel hij ook voor de fluit, de kleine schotse doedelzak, of reelpipes - een eens zeldzaam geworden instrument dat hij terug populair maakte - en de Ierse Uillean doedelzak.

In de negentiger jaren bracht hij The Broken Chanter, zijn eerste solo-album uit, en speelde in de super groep Clan Alba en samen met de sterren van de hedendaagse Keltisch folk Capercaillie, Sindsdien werkt hij zowel aan soloprojecten als samen met projecten van anderen. Zo bracht hij in 2003 samen met de virtuoos van de Ierse bouzouki Jamie McMenemy de album Up South uit, en opende het Glasgow’s Celtic Connections festival in 2005

In 2006 lanceerde hij zijn kenmerkend instrument, de Fred Morrison Reelpipes, gegeerd door menig topmuzikant.

Website Fred Morison,
http://www.fredmorrison.com

Fred Morison speelde solo op Zilleghem Folk op zaterdag 25 juli
en samen met Anxo Lorenzo op zondag 26 juli.

Fred Morrison, geboren en getogen in de buurt van Glasgow, kreeg de traditie van de Gaelische doedelzak al heel jong ingelepeld door zijn vader. Vandaar dat zijn stijl van spelen uniek, avontuurlijk en intens expressief is. In zijn jonge jaren won hij met zijn technische bekwaamheid belangrijke competities, en dat terwijl hij nog school liep. Hij haalde toen zijn inspiratie van pioniers als Bothy Band en de Tannahill Weavers.

Naast zijn grote liefde voor de Schotse Highland doedelzak, viel hij ook voor de fluit, de kleine schotse doedelzak, of reelpipes - een eens zeldzaam geworden instrument dat hij terug populair maakte - en de Ierse Uillean doedelzak.

Fred Morrison haalde de banden aan met Keltische muzikanten en maakte vrienden in Noord-West Spanje. Hierdoor beïnvloed breidde zijn repertoire gevoelig uit en kreeg hij nog meer erkenning als componist.

In de negentiger jaren bracht hij The Broken Chanter, zijn eerste solo-album uit, en speelde in de super groep Clan Alba en samen met de sterren van de hedendaagse Keltisch folk Capercaillie, Sindsdien werkt hij zowel aan soloprojecten als samen met projecten van anderen. Zo bracht hij in 2003 samen met de virtuoos van de Ierse bouzouki Jamie McMenemy de album Up South uit, en opende het Glasgow’s Celtic Connections festival in 2005

In 2006 lanceerde hij zijn kenmerkend instrument, de Fred Morrison Reelpipes, gegeerd door menig topmuzikant.

Fred Morrison Solo horen spelen is "a mindblowing and unique experience".

Website Fred Morison, http://www.fredmorrison.com

Rachel Hair Trio speelde op Zilleghem Folk op zaterdag 25 juli.

Als één van de meest toonaangevende bands van de Schotse levendige folkscene, presenteert Rachel Hair Trio een bruisende mix van meesterlijke harptunes, rootsy liedjes en ritmische gedrevenheid. Met front-lady en componist-harpiste, Rachel Hair, de veelgevraagde zangeres-gitariste Jenn Butterworth en de schotse topbassist Cameron Maxwell, speelt de band een repertoire van traditionele, hedendaagse en internationale liederen, die bruisen van karakter, passie en levensvreugde.

Rachel Hair Trio is precies een kopje dat overloopt van talent, enorm hypnotiserend, vol van subtiele verrassingen en charme. Puur plezier.

Rachel Hair:

Harp

Jenn Butterworth:

Zang, Gitaar

Cameron Maxwell:

Contrabas

Website Rachel Hair Trio,
http://www.rachelhair.com

Triakel speelde op Zilleghem Folk op zondag 26 juli.

Harmonium-speler Janne Strömstedt en Hoven Droven violist Kjell-Erik Eriksson besloten na een feest in 1994 om samen te spelen en toen Garmarna-zangeres Emma Härdelin hen even later vervoegde, was het trio compleet.

Sindsdien hebben ze een plaats gekregen helemaal vooraan de Zweedse folk scene. Heel wat Europese landen maakten kennis met hun muziek, met inbegrip van de Verenigde Staten, Canada en Japan. Tussen 1998 en 2011 brachten ze vijf warm ontvangen CD's en één single uit

Hun repertoire bespeelt het hele traditionele gamma van oude music hall nummers tot religieuze hymnes met een voorkeur voor de provincies Jämtland en Hälsingland waarin de drie opgroeiden.

De arrangementen van deze emotioneel geladen muziek staan in functie van de betoverende stem van Emma Härdelin. Zijn het resultaat van hun drang om eenvoudige, intieme akoestische muziek te maken.

Triakel - zoveel als zoete warme likeur in het oud Zweeds- heeft zijn naam niet gestolen.

Janne Strömstedt:

Harmonium

Kjell-Erik Eriksson:

Viool

Emma Härdelin:

Viool en zang

Website Triakel,
http://www.triakel.se

't Kliekske & Kadril traden samen op, op zaterdag 25 juli.

't Kliekske

Het 't Kliekske zag als muzikale groep het levenslicht in 1968, met een reuze pioniersrol als gegeven. Spelenderwijs, met het grootste muzikale plezier, zouden ze voor jaren grasduinen in een rijke muzikale geschiedenis, die z'n zingende en dansende bevolking in de lage landen zoveel jaren hebben gekoesterd.

Website 't Kliekske, http://www.tkliekske.be

Kadril

Kadril inspireerde zich in z'n begindagen op de muzikale erfenis en z'n pioniers, zocht z'n eigen geluid en vond z'n weg naar een ruim publiek. Invloeden van grote folkrock voorbeelden en een eigen visie op traditionele muziek werd omschreven als de "Kadril Sound".

Met hun modern benaderde arrangementen hebben ze hun verhaal geschreven binnen de folk, net zoals het 't Kliekske dat op hun manier zoveel eerder deed.

Website Kadril, http://www.kadril.be

2006: Nekka-nacht

"De Grote Kornemuze" opent de Zondag van Zilleghem Folk. Maar weet je dat ze hun eerste optreden hadden tijdens Nekka-nacht 2006? Met z'n 130 waren ze, Vlaamse doedelzakspelers die de folkrock groep Kadril & folkgroep 't Kliekske op het podium vervoegden. Het deuntje (Rondedans van Arc-Ainières) is een van de liedjes dat courant werden gespeeld in België, voordat doedelzakken van de scene verdwenen bij de eeuwwisseling rond 1900

2008: 40 Jaar Kliekske

In december 2008 speelde 't Kliekske een speciaal concert in Ternat om hun 40e verjaardag te vieren. Voor die gelegenheid nodigden ze hun vrienden van de folkrockband Kadril uit. Toen bestond een groot deel van hun liederen uit kerstliederen (gezien de periode). In de daarop volgende editie van Gooikoorts werd dit nog eens herhaald, uiteraard niet met kerstliederen. Wij waren erbij en waren getuige van dit uitzonderlijk optreden van 2 van de bekendste en oudste folkbands.

Sindsdien hebben ze dit niet meer opnieuw gedaan.

Tot nu!

2015: Zilleghem Folk

Speciaal voor Zilleghem Folk komen ze nogmaals samen om op zaterdag op het hoofdpodium in het historisch kader van het Kasteel van Loppem het beste van hunzelf te geven!

't Kliekse & Kadril op Gooik in 2009
© Pasquello

Ciac Boum sloot de zevende editie van Zilleghem Folk af met een bal dat duurde tot in de kleine uurtjes.

Geboren in een muzikale familie in Poitou is Christian Pacher opgegroeid met liedjes en melodieën die de basis schenken aan zijn muzikale carrière. Hij nam deel aan vele creaties en speelde zowel tijdens concerten, dans- of balletvoorstellingen als in verenigingen die zich inzetten voor de bevordering van de verschillende culturen.

Het is een man die gewoon is om samen te werken met verschillende muzikanten. Deze passie gebruikte hij om zich te storten in een nieuw avontuur samen met Julien Padovani en Paul Bouffet: Ciac Boum.

Het is een prachtige samenwerking tussen viool, accordeon, gitaar en de mannen hun stemmen.

Christian Pacher:

Viool en zang

Julien Padovani:

Accordeon, padokick en zang

Robert Thébaut:

Viool, gitaar en zang

Website Ciac Boum,
http://www.ciacboum.sitew.fr/

Wim Claeys & Friends speelde op Zilleghem Folk op zaterdag 25 juli.

Wim Claeys heeft zich de laatste jaren op het Gentse volksliedrepertoire gestort, onder impuls van zijn mentor Walter De Buck.

Maar we kennen hem natuurlijk ook als de oprichter van het Boombal en balmuzikant in hart en nieren. 2 werelden die op het eerste zicht niet veel met elkaar te maken hebben, maar schijn bedriegt!

Gentse volksliedjes zijn ideaal om er een swingend bal mee te spelen, dat zal Wim u bewijzen samen met enkele vrienden-topmuzikanten.

Wim speelt op Zilleghem Folk de nummers van zijn nieuwe (nog uit te brengen) plaat, samen met Ward Snauwaert, Laurens Billet en Jeroen Knapen

Wim Claeys:

Diatonische accordeon

Ward Snauwaert:

Gitaar

Laurens Billiet:

Percussie

Jeroen Knapen:

Gitaar

Website Wim Claeys, http://www.wimclaeys.be

Donder in 't hooi deed de mensen dansen op Zilleghem Folk op zondag 26 juli.

© Tineke De Waele

In september 1996 wordt de Damse folkgroep Donder in 't hooi opgericht door Mieke Van Loo. Deze groep is een West-Vlaams allegaartje van een vijftal klassiek-, folk- en/of jazz geschoolde muzikanten die ondertussen in de folkwereld een vaste waarde zijn geworden. "Hooi" doet een nietsvermoedende onverlaat toch wel op de weg naar de folk belanden en de donder doet vermoeden dat het vaste stramien wel es ongemeen overhoop wordt gehaald.

Hun repertorium bestaat vooral uit Europese eigenzinnige folk met het accent op Vlaamse- en Keltische muziek. Daarnaast staan ook heel wat eigen nummers en bewerkingen op het programma.

Een eigen brouwsel "Wals voor Joke" is ondertussen al terug te vinden op de "Flemish folk" CD van 2002. Sinds juni 2012 hebben ze een eerste full-cd "Wervelwind", een compilatie van 15 jaar samen onderweg. Ondertussen leverden ze eveneens een muzikale bijdrage voor de Indiase Bollywoordfilm "Peekay" dat een énorm succes kende in 2014.

Hilde De Ketelaere:

Viool, Draailier, Zang

Mieke Van Loo:

Accordeon, Fluiten, Piano, Zang

Jan Morre:

Percussie

John Dierickx:

Gitaar, Basgitaar

Johan De Waele:

Contrabas, Doedelzak, Bodhran, Zang

Donder in 't hooi speelde voorheen op Zilleghem Folk 2010 op zaterdag 11/9/2010 (pagina)

Website Donder in 't hooi, http://www.donderinthooi.be

Stefan Timmermans & Bart De Cock speelden op Zilleghem Folk.

Stefan Timmermans & Bart De Cock
verleden jaar op "folk in 't gruun"

Bart De Cock en Stefan Timmermans zijn twee bekende doedelzakkers binnen de Vlaamse folkwereld.

Bart kennen we vooral als muzikant bij Kadril, De Garre Van Kornee, Trommelfluit en als animator van de doedelzakfanfare die eerder op deze zondag op Zilleghem Folk al zijn opwachting maakt: De Grote Kornemuze. Onder zijn impuls weerklonken op Nekka Nacht 130 Vlaamse doedelzakken in het Antwerpse Sportpaleis.

Stefan beklimt al sinds zijn veertiende podia in binnen- en buitenland, zowel solo als met de groepen Fluxus, Arjaun, Bouquet Garni en Madingma. Beiden doceren doedelzak aan de muziekacademies van respectievelijk Sint-Niklaas en Dranouter.

Op het Viljandi Folkfestival 2009 in Estland vormden ze een zeer gesmaakt muzikaal duo, zo ook in 2011 op het akoestische podium van Gooikoorts.

Deze artiesten pur sang laten op een luchtige manier de inlandse doedelzak weerklinken.

Tekst gebaseerd op website Gooikoorts Internationaal Volksmuziekfestival

Stefan Timmermans:

Doedelzak, blokfluit en klarinet

Bart De Cock:

Doedelzak, nyckelharpa en piano-accordeon

Website Stefan Timmermans & Bart De Cock,
https://www.facebook.com/pages/Stefan-Timmermans-Bart-De-Cock/215639261805580

't Amusement speelde op Zilleghem Folk op zaterdag 25 juli.

Een vijfkoppig gezelschap dat leuke deuntjes de wereld instuurt: dat is ’t Amusement!

Voor je het weet slepen deze potige muzikanten je mee naar alle hoeken van Europa. Van Franse musettes tot Ierse polka’s, van zwierige dansen op de markt tot ballades in je eigen stamcafeetje…

Laat je verleiden door accordeon, doedelzak, fluit, hommel, klarinet, draailier, gitaar, bodhran, cajon en contrabas. Met Joseph Dziubanski, Guido De Meester, Bart Vandersteene, Tijs De Bus en Siebrecht Vanhooren zit je goed.

Kom en geniet van ’t Amusement!

Ambrazar opende het festival op zaterdag 25 juli, en stelde meteen hun cd Ambrazar Goes Wild voor.

Vier eigenzinnige knapen die doorheen hun vriendschap en liefde voor muziek een eigen repertoire hebben opgebouwd waar geen genre op te plakken is. Ze schrikken er niet van terug om vanuit de pure folk de rapcultuur in te duiken. Vanuit het plat Brugs naar gipsy Engels. Hun inspiratie halen ze uit het rijke café leven, want in veel cafés zijn ze de muzikant aan huis. Ook het boerenleven en de problemen van dezen tijd worden kritisch onder de loep genomen. Brul mee, dans je te pletter. Verstil en droom, maar geniet vooral van deze Brugse folkgroep.

Eerst een Demo, nu een heuse CD

In 2010 nam het jonge Ambrazar hun eerste ‘demo’ op in een homestudio in de buurt. Het was prille muziek die nog moest openbloeien, maar gretig en ambitieus. Het smaakte naar nog.

Vijf jaar hebben ze gewacht om hun muziek opnieuw vast te leggen. Nu duiken ze in een volledig nieuwe zee en zijn vinniger dan ooit. Sprankelende melodieën, spartelende teksten en mijmerende golven klieven door de roes van hun leven.

Ambrazar Goes Wild!

Website Ambrazar, http://ambrazarmusic.weebly.com

Klakkebusse speelde op zondag 26 juli om 11:30 uur een Folkmis in de kerk van Loppem, en later nog onder het Duveldroomschip.

Klakkebusse

"Klakkebusse" is in 1984 ontstaan uit de stages voor traditionele volksmuziek. Typisch voor de groep is het overheersend Vlaamse repertoire met de voorkeur voor muziek van Westvlaamse oorsprong. De toonaangevende instrumenten daarbij zijn: diatonische harmonica, doedelzak, draailier en cister.

De groep speelde op vele festivals (Feestival, Dranouter, Labadoux, Gentse Feesten, Gooikoorts,…) en heeft een stevige reputatie als balgroep opgebouwd.

Daarnaast heeft Klakkebusse heel wat concerten verzorgd. Zo gaven ze in september 2009 een betoverend concert in de kerk van Loppem. En daar spelen ze opnieuw zondagmorgen tijdens de mis, en dezefde dag nog eens onder het Duveldroomschip.

Pieter Blondelle:

Doedelzak en gitaar

Peter Coopman:

Cister, trekzak en zang

Iep Fourier:

Draailier

Emma Coopman:

Keltische harp

Klakkebusse speelde voorheen op Zilleghem Folk op zaterdag 11/9/2010

De foto's zijn van Patrick Demey (www.patrickdemey.be) en Erwin Derous. De album is ook terug te vinden op Picasa.

Confrèrie des Muchards de Saint Druon speelde op Zilleghem Folk op zaterdag 25 juli.

Rond 1890 gingen de herders uit Noord-Henegouwen met bedevaart voor de Saint Druon (Sint Drugo). Ze werden vergezeld door een groep doedelzakspelers : een ‘’confrérie des muchards’’, noteerde Hubert Boone eind jaren '60.

Vele jaren later beoogt onze groep het laten weerklinken van die “muchosa”, die nog tot in 1920 bespeeld werd in de ”Pays des Collines”, de streek van Ronse, Anvaing, Ellezelles. Onze instrumenten zijn kopieën van 18de eeuwse exemplaren, afkomstig uit de dorpen Arc-Ainières en Escanaffles, die nu bewaard worden in het Brusselse instrumentenmuseum (MIM).

Eén van onze leden, Pascale Gheux is de achterkleindochter van schaapherder en “Muchard” Alphonse Gheux die zich liet fotograferen tijdens de Fiertel te Ronse in 1885.

De confrèrie hoopt jullie te verheugen met de klanken van onze aloude muchosas en een repertoire van bij ons. Eerder speelden zij al op, onder andere, Cassel Cornemuse (F), Les Rencontre de Cornemuses d'Arc-Ainières, Fête du Pipasso in Flixecourt (F) en Gooikoorts.

Peter De Baets

Dominique Vandamme

Wim Poesen

Arnout Zwaenepoel

Geert Lejeune

Pol Ranson

Anke Hintjens

Pierre Manche

Eddy Petersborg

Pascale Gheux